Nog 14 dagen: Singelloop

Schema: Duurloop tempo 3, 45 min.

Invulling: 159 bpm in 52:00 over 10,0 km (11,5 km/h)

Muziek: The Pretenders – The Singles

Nog twee weken tot de echte wedstrijd. Vandaag een echte oefening. Een beetje schuiven in het schema, en een geplande 45 minuten op marathontempo wordt een 10 kilometerwedstrijd. Ik sta mezelf stiekem wel toe om het tempo hoger te leggen. Het is lekker om weer eens een prestatieloop te doen. Het in gedachten voorbereiden, tactiek bepalen (op welk tempo ga ik lopen), kleding kiezen, ronddrentelen in het startvak, en los!

De afgelopen maanden heb ik vaak dezelfde route van 9,7 km afgelegd. Bijna altijd in een rustig tot redelijk snel tempo, het snelst in 49:51, wat overeenkomt met 51:34 over 10 km. Vandaag moet het sneller. Mijn beste wedstrijdtijd op de 10 km tot nu toe is 48:04. Dus onder de 48 zou prachtig zijn.

Ik heb echter net geleerd dat de kortere afstanden geen baat hebben bij een marathontraining. Bovendien blijkt dat ik mijn voeding wel eens meer had mogen balanceren om vet in spieren om te zetten. En het is vandaag uitzonderlijk warm voor de tijd van het jaar. Dus scepsis drukt zwaar op mijn schouders, pretenties lopen me voor de voeten en mijn ego boldert als een loden bal achter me aan. Nou, hop maar.

Ik loop niet echt alleen. De start is een wemelen van mensen en elke flessenhals in het parcours een gekners van tanden. Regelmatig moeten inhouden en drentelen, vaak over de stoep of grasrand om in te halen. Niet op tempo gekomen, en ook het tweede deel onvoldoende kunnen terughalen.

De snelheid blijkt ontluisterend. 10,5 km/h. Vergelijkbaar met m’n luie trainingsrondjes op tempo 1. En met 25 graden is het inderdaad warm, maar daar ligt het niet aan. Enige troost dat ik in het deelnemersveld qua tempo driekwart achter me heb gelaten terwijl ik in de klont van laatste 25% starters zat. Maar de slechte prestaties komen van binnen. Volgende keer de ballast maar thuis laten.