Wat ben ik blij als het eindelijk rotweer wordt. Afgelopen week was het veertien graden. Kennelijk is Koning Winter geslachtofferd in een onverhoedse paleisrevolutie en door een scanderende meute na een bad in pek en veren afgevoerd. Alles moet bespreekbaar zijn, niets is meer onmogelijk en de agitprop van het institutionele Ik eist dus altijd mooi weer. Dag, herfst. Hallo, voorjaar.
Laat het niet gebeuren. Niet voor Egmond, de gesel van de westkust, de hel van schuim en ijs, het waterloo van drooglopers. Hier is bikkelen kinderspel, hier moet gestreden worden. Sneeuw hoopt zich op in de bakkebaarden, ledematen worden al na de eerste kilometers bij bosjes geamputeerd en halverwege wordt ter voorkoming van de totale ondergang met vereende kracht een behouden huis opgericht uit wrakhout en walvisspek. Aan de finish wordt slecht een enkeling herzien, dagen na het startschot, brabbelend en met holle ogen. Dat is Egmond!
De huidige milde weersomstandigheden hakken in op de mythische wedstrijdglans. De drempelverlaging laat het toe dat ook de oudjes uit het nabijgelegen opvanghuis met hun rollators aan de meet verschijnen. Ze leggen het parcours hinkelend af, en wel op hun handen, achterwaarts en geblinddoekt, onder het zingen van liederen als “Toen wij uit Goejanverwellesluis vertrokken” en “Ouwe taaie, jippie-jippie-jee”.
Dus het recente dalen van de temperatuur mag al een geschenk genoemd worden. De bijkomende aankondiging dat deze week het noorderlicht in Nederland te zien kan zijn, is de strik er omheen. Laat de Noormannen maar komen, wij rennen ze eruit. Het mag dan nog wel boven nul zijn, zonnig en droog met weinig wind, maar het is verdorie wel Egmond. Ons Egmond.
Nee, dan de reis er naartoe, dat is de echte opgave. Drie uur onderweg, drie treinen, drie keer vertraging. Aan het weer kunnen we wel wat doen, maar het openbaar vervoer blijft een onslechtbare horde.
En inderdaad, al deze uitvluchten om te verhullen dat het niet mee viel. Op 40% van het veld geëindigd, in de middenmoot van mijn tijdlijst. De vloedlijn was dunner dan de snor van Errol Flynn, met modderworstelen tot gevolg, maar voor de rest? Gewoon veel te mooi weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten